Rahsia Alam: Ulam-ulaman

[Google image]

Ulam merupakan sayur-sayuran yang dimakan mentah, dicelur atau direbus sebelum dimakan. Biasanya ulam dicecah dengan sambal, budu atau cencaluk dan dimakan bersama nasi sebagai pembuka selera. 

Ulam diambil daripada pelbagai bahagian sesuatu pokok atau tumbuhan yang boleh dimakan termasuklah pucuk, daun, umbut, biji, buah, ubi dan kadang-kadang bunganya.

Antara ulam-ulaman yang popular ialah pucuk betik, pucuk gajus, pucuk mengkudu, pucuk ubi kayu, pucuk paku, pegaga, ulam raja, tapak itik, daun selom, daun kesum, cekur manis, kaduk, rebung,  petai, jering, kerdas, kacang botor, buah nangka muda, jantung pisang, dan terung pipit.

 

Ulam mempunyai khasiat yang tinggi baik dari segi pemakanan, perubatan mahupun kecantikan. Kandungan galian seperti mineral dan vitamin utama iaitu kalsium, fosforus, zat besi, natrium, kalium yang terdapat dalam ulam tidak dimusnahkan oleh haba kerana kebanyakan ulam dimakan mentah atau sekadar dicelur seketika. Selain itu, ulam juga membekalkan serat yang amat diperlukan oleh sistem penghadaman manusia.

Jadi, tidak hairanlah ulam-ulaman yang dahulunya hanya terkenal dalam kalangan masyarakat Melayu di kampung-kampung, kini semakin digemari oleh warga kota termasuk masyarakat bukan Melayu, malah menjadi antara hidangan wajib di hotel-hotel terkemuka.

Memandangkan khasiatnya yang tinggi, maka seboleh-bolehnya, jadikanlah ulam sebagai makanan wajib dalam hidangan. Para petani perlu memainkan peranan penting dengan menanam pokok-pokok ulam secara komersial. Kita sendiri boleh menanamnya di sekitar rumah.